zss_rypin@wp.pl
54 307 07 69
W celu rozwoju kompetencji emojconalno-społecznych propozycja gry dla całej rodziny:
Krotki film, dzięki któremu możemy zminimalizować strach oraz zaspokoić ciekawość dziecka związaną z koronawirusem:
W związku ze znalezieniem się w trudnym dla nas wszystkich momencie, każdemu towarzyszą różne emocje. Jak sobie z nimi poradzić? Jak je uspokoić? Jak wspierać dzieci w tym okresie?
DROGI RODZICU!
1. Przede wszystkim zadbaj o siebie i swoje emocje!
Zatroszcz się o samego siebie, staraj się być spokojny i nie popadaj w panikę. Odizoluj się od niesprawdzonych informacji, od źródeł, które mają wzbudzać Twoją panikę, kontroluj czas, jaki spędzasz przed telewizorem czy komputerem, przyswajając kolejne informacje o wirusie. Zadbaj o swój spokój. Dopiero wtedy będziesz gotowy na rozmowę z dzieckiem.
2. Obserwuj reakcje i emocje dziecka!
Każdy człowiek inaczej reaguje na wydarzenia otaczającego świata. Niektóre dzieci na obecną sytuację reagują spokojem, zaciekawieniem czy nawet podekscytowaniem (spowodowanym możliwością pozostania w domu zamiast pójścia do szkoły). Część dzieci odczuwa niepokój i strach. Obserwuj reakcje emocjonalne własnego dziecka i akceptuj je.
3. Rozmawiaj!
Staraj się zaspokajać ciekawość dzieci informacjami, wykorzystajmy ich ciekawość do zwiększenia wiedzy dotyczącej ochrony przed wirusami. Jeśli dziecko zadaje pytania – odpowiadaj. Staraj się jednak by informacje przez Ciebie podawane nie nasilały lęku (ogranicz informacje o charakterze sensacji medialnych czy dramatycznych doniesień np. o kolejnych ofiarach śmiertelnych).
4. Racjonalnie korzystaj z mediów!
Media bombardują nas negatywnymi informacjami. Niewskazane jest nadmierne korzystanie przez dziecko z mediów, bo zwiększają one poczucie zagrożenia. Pamiętaj, że nie wszystko co słyszymy o wirusie jest prawdą – rozmawiając z dzieckiem opieraj się na zaufanych źródłach (Ministerstwo Zdrowia, Sanepid, WHO).
5. Nie bagatelizuj uczuć dziecka!
Czasami zdarza się, że rodzice chcąc pokazać dzieciom, że nie dzieje się nic złego bagatelizują ich uczucia: „nie płacz, nic się nie dzieje”, „taki duży chłopiec nie powinien płakać”. Taka reakcja na uczucia dziecka nie sprawi, że będzie ono radosne i spokojne – nadal będzie odczuwać smutek, strach, niepokój – ale będzie to przed Tobą ukrywać. Jeśli dziecko jest wystraszone, płacze, ma problem z zaśnięciem ważne jest by potwierdzić jego uczucia „widzę że jesteś smutny/smutna może o tym porozmawiamy?”. Jeżeli dziecko nie jest gotowe na rozmowę nie wywieraj presji. Pozwól dziecku wybrać moment kiedy i o czym będzie chciało rozmawiać.
6 . Proponuj dzieciom sposoby radzenia sobie z lękiem i nieprzyjemnymi uczuciami!
Rozmawiaj z dzieckiem o tym, co można robić, żeby poradzić sobie z trudnymi emocjami. Opowiedz mu o tym, jak Ty radzisz sobie, gdy coś Cię niepokoi. Zapytaj dziecko, co do tej pory pomagało mu radzić sobie ze strachem w różnych sytuacjach.
Wspólnie szukajcie aktywności, które pomogą opanować lęk (rysowanie, zabawa, gra planszowa, czytanie książek, obejrzenie filmu, wspólne gotowanie itp.).
za: Centrum Psychoterapii i Szkoleń CONSILIA+
Bezpłatna dostępna w PDF książka opracowana przez kolumbijską psycholog Manuelę Molinę Cruz udzieli podpowiedzi na wyżej wymienione punkty.
Drogi Rodzicu, największym wsparciem dla Twojego dziecka jesteś Ty!
Większość trudnych sytuacji i emocji jesteście w stanie opanować dzięki wzajemnej pomocy. Jednak jeżeli Twoje dziecko czuje nasilony lęk przed chorobą lub śmiercią, ale także w razie innych potrzeb macie możliwość kontaktu ze mną, psychologiem szkolnym, Kamilą Zglinicką pod adresem e-mailowym
W związku z tym, że wirus nie pozwala nam spotykać się na zajęciach rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne Drodzy Uczniowie oraz Rodzice pamiętajcie, aby umiejętności te szlifować w swoich domach! Przygotowałam dla Was plakat, który warto wydrukować i powiesić w widocznym miejscu, aby każdego dnia pamiętać o treningu umiejętności społecznych.
Psycholog
Kamila Zglinicka
Kontakt z pedagogiem: renatab2@op.pl
Pedagog
Renata Bojarska
